Στις τελευταίες δεκαετίες η ανθρώπινη πίεση στο περιβάλλον προκαλεί εξαφανίσεις ειδών με τρομακτικούς ρυθμούς, που δεν έχουν καμία σχέση με τους φυσικούς ρυθμούς της εξέλιξης.
Η μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ζωή είναι η μείωση του διαθέσιμου χώρου για τη διαβίωση των ειδών (αποψίλωση φυσικών δασών, αποξήρανση υγρότοπων, πυρκαγιές, επέκταση των οικισμών και των τουριστικών εγκαταστάσεων στις παράλιες ζώνες)
Η δεύτερη μεγαλύτερη απειλή είναι η ρύπανση της ατμόσφαιρας, η ρύπανση των νερών και των εδαφών από τα απόβλητα της βιομηχανίας και της γεωργίας (συσσώρευση των βλαβερών ουσιών μέσα στις τροφικές αλυσίδες)
Άμεση απειλή για ορισμένα είδη είναι η υπερεκμετάλλευσή τους: αλιεία, κυνήγι, εμπόριο σπάνιων ειδών και των δερμάτων ή άλλων μερών του σώματός τους.
Στην Ελλάδα οι πρώτες συζητήσεις για προστατευόμενες περιοχές ξεκίνησαν στη δεκαετία του 1930 και ήδη το 1938 είχαν ιδρυθεί οι δυο πρώτοι εθνικοί δρυμοί, του Ολύμπου και του Παρνασσού. Μέχρι σήμερα έχουν ανακηρυχτεί προστατευόμενες με διάφορα θεσμικά πλαίσια αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΑ ΕΙΔΗ ΖΩΩΝ:
- Λύκος
- Καφετιά αρκούδα
- Κόκκινο ελάφι
- Αγριοκάτσικο (κρι κρι)
- Αγριόγιδο
- Αγριόγατος
- Τσακάλι
- Αργυροπελεκάνος
- Γύπας
- Νυχτερίδα
- Θαλάσσια χελώνα
- Μεσογειακή φώκια (Μονάχους Μονάχους)
Οι μαθητές και μαθήτριες, αφού δουν και ακούσουν από βίντεο γενικά στοιχεία για το κάθε απειλούμενο είδος, θα κάνουν κάποιες δραστηριότητες συνοδευτικές, με απώτερο στόχο την καλλιέργεια συμπάθειας και ευαισθητοποίησής τους για τα ζώα που απειλούνται.
Τμήμα: Γ1
Υπεύθυνος εκπαιδευτικός: Παπάς Γιώργος